Zmienność nastrojów i wybuchy płaczu

Problem Mileny nie należy do rzadkości. Jak twierdzi wielu naukowców, w okresie dojrzewania bardzo łatwo o przeróżne wahania nastroju. Skąd bierze się takie zjawisko i jak właściwie sobie z nim radzić?

Duża zmienność nastroju – czy coś z tobą nie tak?
Rano płaczesz, bo zaspałaś do szkoły albo po prostu z innego, zupełnie błahego powodu. Popołudniu masz dobry humor, ale potem wystarczy jeden drobiazg, by wpaść w złość i zdenerwować się na młodszego brata – brzmi znajomo? Jeśli tak, możesz czasem czuć się zmęczony albo zmęczona. Możesz nawet podejrzewać, że coś jest z tobą nie tak. Czy słusznie?

Niekoniecznie i to naprawdę dobra wiadomość. Według badaczy, okres dojrzewania jest obfity w tzw. burze hormonalne. Oznacza to, że twoje ciało staje się dorosłe – do czego potrzebuje zwiększonej dawki hormonów, ty z kolei psychicznie musisz się do tego dopiero przystosować. Pocieszające jest też to, że większość nastolatków odczuwa podobne problemy.

Jak sobie radzić ze zmiennymi nastrojami?
Ze zmiennościami nastroju możesz poradzić sobie na dwa sposoby. Pierwszy z nich to przeczekanie, aż wariacje hormonalne po prostu miną. My jednak odradzamy to rozwiązanie – może okazać się, że zanim dojdziesz ze sobą ładu, bliscy ci ludzie stwierdzą, że bezpieczniej będzie cię unikać. Co innego możesz zrobić?

Lepszą opcją jest na pewno sprecyzowanie, które sytuacje najbardziej wyprowadzają cię z równowagi. Zastanowiła się nad tym 15-letnia Iza:

– Odkryłam, że najgorsze wahania nastroju mam wtedy, kiedy coś mi nie idzie – np. dostanę złą ocenę w szkole. Wtedy wszystko wyprowadza mnie z równowagi! Kolejny powód to kłótnia z moim chłopakiem. Kiedy się posprzeczamy, to potem nie mogę dojść do ładu sama ze sobą. Postanowiłam, że będę przejmować się tylko kilkoma najważniejszymi przedmiotami w szkole, a resztę po prostu „toleruję” i nie denerwuję się nimi. A z chłopakiem staram się pogodzić najszybciej, jak się da. To pomaga, bo potem nie rozwija się to w kłótnię z mamą, z bratem, w zepsuty wieczór – podkreśla Iza.

Uświadomienie sobie, co tak naprawdę wyprowadza cię z równowagi, to już klucz do sukcesu. W niesprzyjających okolicznościach możesz wówczas po prostu zamknąć się w swoim pokoju i postarać się uspokoić – przynajmniej do czasu, aż opanujesz emocje. Nie zawsze jednak jest taka możliwość. Co możesz zrobić wówczas?

Panowanie nad emocjami

Czasem potrzeba „silniejszych” i doraźnych form pomocy. Co możesz zrobić?

Znajdź kogoś, z kim możesz porozmawiać
W dobie dzisiejszej technologii nie jest to problem. Jeśli czujesz, że nerwy zaraz cię rozniosą, to zadzwoń do kogoś, kto zawsze potrafi cię pocieszyć czy rozweselić. Albo racjonalnie wytłumaczy ci, dlaczego twój brak opanowania jest bezzasadny.

Policz do dziesięciu… albo stu
To metoda idealna na „doraźne” problemy z emocjami. Gdy jesteś np. w szkole i czujesz, że zaraz wybuchniesz płaczem, po prostu zacznij liczyć. Od stu do jednego, w takiej właśnie kolejności. Albo zacznij mnożyć liczby przez trzy, zaczynając od jednego i potem mnożąc tak samo każdy wynik (1×3, 3×3, 9×3, 27×3 itd.) – skupienie się na tej czynności będzie wymagało od ciebie sporego wysiłku, co odwróci uwagę od negatywnych emocji.

Idź spać
Naprawdę! Jeśli złe emocje dopadły cię w domu, to po prostu nakryj się kocem i „prześpij” złe emocje. To działa nie tylko na huśtawki hormonalne wieku nastoletniego, ale i na każde inne.

Wyjdź na spacer
I – jeśli tylko masz taką ochotę, kopnij w drzewo albo gdzieś się wykrzycz lub wypłacz. Chodzi o to, aby przy okazji wyładowywania swoich emocji nie ranić bliskich lub się nie ośmieszać. To naprawdę działa.

Panowanie nad emocjami – to nie takie trudne
Gdy już znajdziesz sposób odpowiedni dla siebie, z pewnością nabierzesz wprawy w opanowywaniu emocji. A z czasem okaże się, że wszystkie te metody będą ci potrzebne… coraz rzadziej.