Ciąża
Nastolatka w ciąży
Justyna, 16 lat: Właśnie dowiedziałam się, że jestem w ciąży. Moje życie legło w gruzach, wszystkie plany, marzenia, szkoła… Wystarczył jeden stosunek bez zabezpieczenia… Nie mam odwagi powiedzieć o tym rodzicom, bo boję się ich reakcji. Zupełnie nie wiem jak powiedzieć rodzicom o ciąży, gdzie szukać wsparcia i pomocy.
Chociaż media trąbią na temat stosowania antykoncepcji i wciąż przestrzegają przed niechcianą ciążą, to tak zwane „wpadki” zdarzają się nagminnie. Czasami wystarczy chwila nieuwagi, zbyt dużo alkoholu, bądź naiwne myślenie „będziemy uważać”, by zostać rodzicem. Jeśli nie planujemy zostania mamą/tatą w najbliższym czasie, należy się zabezpieczać! No cóż, czasem w miłosnym uniesieniu nie myślimy o „przyziemnych sprawach”, które mogą zmienić nasze życie o 180 stopni.
„Nie ma co płakać nad rozlanym mlekiem” – trzeba jakoś dostosować się do nowej sytuacji. Pierwszą rzeczą, jaką powinnaś zrobić to rozmowa z ojcem, nienarodzonego jeszcze, dziecka. Ma On prawo wiedzieć o ciąży. Jeśli to Twój stały partner, możesz przedyskutować z Nim jakie macie plany wobec zaistniałej sytuacji: czy w grę wchodzi adopcja, a może decydujecie się wychować dziecko? Pamiętajcie, że aborcja jest prawnie zakazana w Polsce. Rozmawiając pamiętaj też o własnych potrzebach: jeżeli partner postanowi uciec od odpowiedzialności, nie oznacza to, że same nie możemy wychować dziecka.
Kolejnym krokiem, który Cię czeka, jest rozmowa z rodzicami, podczas której musisz powiedzieć rodzicom o ciąży. Nie warto z tym zwlekać – z biegiem czasu, przekazanie tej informacji, będzie stawać się trudniejsze i o wiele bardziej stresujące.
Jak powiedzieć rodzicom o ciąży?
Wiadomo, że najbardziej stresująca może okazać się rozmowa z rodzicami i powiadomienie ich o ciąży. Jednak to rodzice chcą Naszego dobra i, choć może wydawać się inaczej, wspierają Nas w każdej sytuacji. Rozmowę powinnaś rozpocząć spokojnie, bez pośpiechu. Opowiedz o swoich uczuciach: jak żałujesz, że zawiodłaś ich i rozczarowałaś. Daj też czas mamie i tacie na reakcję, odpowiedz na pytania i wysłuchaj tego co mają do powiedzenia. Przedyskutuj z Nimi jakie rozwiązanie wydaje Ci się najrozsądniejsze. Powinnaś też pokazać rodzicom, że mimo popełnionego błędu jesteś w stanie ponieść konsekwencje. Nie odrzucaj pomocy ofiarowanej przez rodziców, ponieważ będzie Ci ona potrzebna nie tylko do momentu porodu, ale także przy wychowywaniu dziecka i pogodzeniu wielu obowiązków (łącznie ze szkołą i wydatkami) na raz. W przypadku dalszych obaw przed rozmową, można szukać porad i wsparcia u specjalistów, a także w organizacjach i instytucjach pomagających kobietom w ciąży.