Rodzice chcą abym miała taki sam zawód jak oni

Najczęściej rodzice nie ingerują aż tak bardzo w wybór zawodu swoich dzieci. Mają jakieś zastrzeżenia, uwagi, ale pozostawiają dzieciom wolny wybór. Czasem jednak jest inaczej – zwłaszcza w sytuacji, gdy oboje rodzice mają podobny i do tego prestiżowy zawód. Jak z nimi rozmawiać, gdy wcale nie chcesz robić tego, co oni?

Dlaczego nie chcesz, czyli chwila refleksji

Zanim dojdziemy do tego, jak rozmawiać z rodzicami, musisz zastanowić się, dlaczego właściwie nie chcesz robić tego, co oni. Niektóre powody są bowiem dobre i uzasadnione, inne… mogą skutkować dużym żalem w przyszłości.

Zastanów się, czy przypadkiem w całej tej sprawie nie chodzi o to, że chcesz zrobić rodzicom na złość. Może tak naprawdę nie masz nic przeciwko np. byciu lekarzem (czy kimś innym), ale po prostu denerwuje cię to, że rodzice w ogóle nie dają ci wyboru? Jak to sprawdzić? Pomyśl o tym, co by było, gdyby nikt nie naciskał. Jak widzisz siebie w przyszłości? Kim chciałbyś być? Może jednak okazuje się, że czujesz „więź” do tego, co robią rodzice?

Na pewno tak nie jest, jeśli czujesz, że nie chcesz tego robić… i już. Bo, jak Adama, pociąga cię architektura albo coś zupełnie innego. Czujesz w sobie pasję, najchętniej podjąłbyś lub podjęłabyś studia już, zaraz. I kompletnie nie czujesz „mięty” nawet do przedmiotów przybliżających cię do pracy rodziców – np. chemii. Albo zawsze czułeś/-łaś obrzydzenie, kiedy np. twoi rodzice mówili o badaniu pacjentów. Wówczas jedno jest pewne – to nie ma sensu.

Pozostaje jeszcze jedna możliwość – chciałbyś robić to, co rodzice, wiesz, że mogliby ci pomóc, widzisz się w tym zawodzie, ale… nie chce ci się aż tak bardzo uczyć. Wolisz iść na jakiś mało wymagający kierunek, a przy okazji studiów mieć czas także na „studenckie życie”. Wówczas powinieneś lub powinnaś naprawdę poważnie zastanowić się nad wszystkim. Może się bowiem okazać, że po wybranych studiach po prostu nie będziesz miał/-a pracy. I wtedy pojawi się żal.

Jak rozmawiać z rodzicami?

Załóżmy jednak, że chodzi o drugą opcję – nie chcesz robić tego, co rodzice i jesteś co do tego absolutnie przekonany/-a. Jak im to powiedzieć?

Cóż, po prostu pewnego dnia musisz z nimi porozmawiać. Na początek – jak tego NIE robić. Otóż nie reaguj nerwowo, gdy pytają cię, czy myślałeś już o wyborze np. konkretnej szkoły medycznej. Nie krzycz wtedy „czy wy nie rozumiecie, że ja nie chcę robić tego, co wy?!” i nie trzaskaj drzwiami. Okaż dojrzałość!

Wybierz moment, w którym rodzice będą zrelaksowani i będą mieli chwilę. Powiedz, że musisz z nimi porozmawiać. Że dużo o tym myślałeś/-łaś i doceniasz ich wsparcie, ale po prostu nie jest to droga dla ciebie. Wyjaśnij, jakie masz plany, powiedz, co naprawdę cię interesuje. Co więcej, powiedz też, że nie jest to decyzja nagła, nie chcesz zrobić im na złość. Ale zwyczajnie chcesz robić w życiu coś innego.

Reakcja rodziców może być bardzo różna. Mogą się mocno zdenerwować, nie chcieć z tobą rozmawiać albo zakazać ci czegoś. Trudno, musisz to przeczekać. Nie denerwuj się, tylko powiedz spokojnie: „Wiem, że wam zależy. Ale to dla mnie ważne, to moje życie i musze sam dokonywać wyborów”. Bo tak przecież jest.

Zastanów się jeszcze kilka razy

Pamiętaj, aby przed podjęciem ostatecznej decyzji przemyśleć sprawę jeszcze kilka razy. Wybór studiów i zawody to naprawdę ważna sprawa, od której będzie wiele zależało w twoim późniejszym życiu. Jeśli nie chcesz robić tego, co rodzice, bo zrobić im na złość albo po prostu nie chce ci się mocno przykładać do nauki, to niestety z czasem ta decyzja obróci się przeciwko tobie. Zatem wyobraź sobie swoje życie po studiach i zadaj sobie pytanie, czy na pewno dokonujesz słusznego wyboru.