Psychologia
Trudny temat – mój brat mnie dotyka!
„Nie wiem już, co mam robić. Chodzi o mojego brata. Jest starszy ode mnie, ma 22 lata. I problem polega na tym, że on mnie… dotyka. Na początku myślałam, że to głupie żarty. Ale chyba nie. Przychodzi do mnie do pokoju, jak nie ma rodziców, łapie mnie za piersi, że niby chce sprawdzić, jak stanik kupić jakiejś dziewczynie. Albo włazi do łazienki, kiedy biorę prysznic, stoi i patrzy. Ostatnio mnie zapytał, czy wiem, jak wygląda penis dorosłego faceta i czy nie chciałabym zobaczyć. Jestem załamana. Czuję, że brat molestuje mnie seksualnie. Co mam robić?” Aneta, 14l.
Członkowie rodziny, czyli najbliższe nam osoby, powinny nas chronić przed tym, co złe. Niestety, czasem jest inaczej i osoba, którą kochamy, zwyczajnie nas krzywdzi. Czasami jest nią właśnie brat. Jak radzić sobie w tak trudnej sytuacji?
Mój brat mnie molestuje czy to tylko żarty?
Zacznijmy od małej analizy tego, które zachowania rodzeństwa rzeczywiście mogą uchodzić za żartobliwe, a które już zdecydowanie – nie. O przykładzie tego pierwszego mówi 16-letnia Weronika:
– Mój starszy brat mnie czasem wkurza, bo np. ja się pochylam, a on, jeśli ma okazję, to mocno klapnie mnie w tyłek. Albo podłazi pod łazienkę, gdy jestem w środku i woła: „Widzęęęęę cięęęęęę!” Ale wiem, że to tylko żarty, chociaż wkurzające. Kiedyś przeszłam przez mieszkanie w bieliźnie, a on od razu zaczął protestować, że nie jestem już małą dziewczynką i nie mam tak latać. No i w ogóle wiem, że nie zrobiłby mi nic złego – to się czuje po prostu – podkreśla Weronika.
Przykładem odwrotności jest zdecydowanie to, co opisuje Aneta, która do nas napisała. Podsumowując – jeśli czujesz strach, obrzydzenie, niechęć do tego, co robi twój brat, to nie mamy już do czynienia z żartami.
Pamiętaj, że jeśli jesteś w tej drugiej sytuacji, gdy brat wyraźnie cię molestuje, to nie możesz tego usprawiedliwiać żartami „bo to przecież brat!”. Tak nie może być.
Co robić gdy brat Cię molestuje seksualnie?
Przede wszystkim musisz sobie uświadomić, że musisz działać. To nie jest kwestia wyboru, ale absolutna konieczność. Chociaż to szalenie przykre, to nie wiesz, do czego posunie się twój brat, jeśli nie będziesz widział działania z twojej strony. Gwałt też jest możliwy. Musisz być stanowcza i pewna siebie.
Rozmowa z rodzicami
Na początek porozmawiaj z rodzicami. Powiedz im dokładnie, o co chodzi. Nie owijaj w bawełnę, nie mów: „Chyba mi się tak wydaje, ale nie jestem pewna” – przecież jesteś!
Powiedz wprost, że masz poważny problem i nie możesz sobie z nim poradzić. I następnie krok po kroku opowiedz, co się dzieje. Podawaj przykłady, mów o rozmowach z bratem, o wszystkim, co naprawdę czujesz, niczego nie trzymaj w tajemnicy!
Rodzice powinni ci pomóc i ostro zareagować – najlepiej, jeśli porozmawiają z bratem, zaczną bardziej go pilnować i zaprowadzą do seksuologa. Oni muszą tutaj zadziałać!
Nasza wskazówka: Pamiętaj, że twój brat może zarzucić ci kłamstwo. Najlepiej więc, zanim porozmawiasz z rodzicami, włącz nagrywanie w komórce i zacznij z nim rozmawiać na ten temat. Powiedz np.: „nie życzę sobie, żebyś znowu dotykał moje piersi”. Jeśli rozmowa potoczy się po twojej myśli (a pewnie tak będzie), to będziesz miała twardy dowód na to, kto tu kłamie. Dla rodziców także będzie to wielkie ułatwienie.
Rozmowa z zaufanym specjalistą
Do specjalisty warto pójść zawsze – nawet, jeśli rodzice zareagują tak, jak od nich tego oczekujesz. Warto skierować się do psychologa szkolnego albo po prostu zadzwonić na infolinię, na której otrzymasz stosowną pomoc. Dlaczego warto? Ponieważ skorzystasz na tym nie tylko ty, ale i twoi rodzice. Nie bój się więc prosić i nie martw się, że „ktoś się dowie”. Specjaliści muszą zachować tajemnicę, więc na pewno nie dowiedzą się o tym rówieśnicy ze szkoły. Jeśli chcesz, uprzedź rodziców o tym, że chcesz z kimś takim porozmawiać – ale nie musisz tego robić.
Na pewno musisz porozmawiać z psychologiem albo chociaż z wychowawczynią w szkole, jeśli rodzice nie zareagowali dobrze – i na przykład powiedzieli, że zmyślasz albo to nic wielkiego. To nieprawda! Szukaj pomocy, chociaż oczywiście bez ich wsparcia będzie ci trudniej. Nie poddawaj się!
Molestuje Cię brat? Pokaż, że jesteś silna!
To także bardzo ważna sprawa. Mogą miotać tobą dwa skrajne uczucia – miłość do brata i chęć ochrony go przed skutkami jego zachowania i jednocześnie wściekłość, lęk czy obrzydzenie. To naturalne. Jednak nie możesz stać się ofiara i pozwolić się nad sobą znęcać. Musisz z nim porozmawiać.
Z bratem porozmawiaj wtedy, kiedy będziesz już po rozmowie z rodzicami i np. z psychologiem. Powiedz mu stanowczo, że nie jesteś sama i będzie informować rodziców o każdym jego zachowaniu, które będzie miało związek z tobą.
Co jeszcze możesz zrobić? Okaż swoją siłę. Zagroź mu czymś jeszcze, powiedz np. „Możesz być pewien, że jeśli nie zostawisz mnie w spokoju, każdy z twoich kumpli i każda twoja koleżanka dowie się, co robisz.” Nie bój się pokazać, że jesteś silna – ci, którzy molestują seksualnie, bardzo boją się właśnie takich osób.
To trudne, ale poradzisz sobie!
Zmierzenie się z molestowaniem seksualnym, którego sprawcą jest brat, to bardzo trudne zadanie. Pamiętaj jednak o dwóch, ważnych rzeczach. Po pierwsze – że to nie jest twoja wina. Nawet, jeśli brat będzie miał kłopoty – to nie jest twoja wina! Po drugie – nie możesz pozwolić się tak traktować. Za wszelką cenę. Dlatego działaj, jeśli trzeba, to wypłacz się w poduszkę, ale nie przemilczaj tego problemu. Dasz radę.