Psychologia
Zostałam zgwałcona… co dalej?
Gwałt jest jednym z najbardziej traumatycznych wydarzeń, jakie mogą spotkać kobietę. Niszczy fizycznie i psychicznie, nie pozwala wrócić do rzeczywistości, zmienia spojrzenie na świat i wpędza w depresję. Nierzadko wyzwala myśli samobójcze, a czasem nawet prowadzi do prób odebrania sobie życia. Jak żyć po gwałcie?
„Nie wiem, czy to był gwałt!”
Niestety, wiele nastolatek nie reaguje na zgwałcenie tak, jak powinny. Czasem wynika to z szoku, otępienia, przerażenia, ale bywa i tak, że do tych uczuć dołącza się niepewność. Było tak w przypadku Ani (16l. ) z Gdańska.
– Zostałam zgwałcona rok temu – wspomina Ania. – To było po jakiejś dyskotece, rodzice nie wiedzieli nawet, że na nią poszłam. Ubrałam się w nieco bardziej wyzywające ciuchy, poznałyśmy z kumpelą dwóch chłopaków i potem poszłyśmy do ich mieszkania, mieliśmy tylko napić się piwa. Kumpela uciekła, ja zostałam zgwałcona przez jednego z nich. Nikomu o tym nie powiedziałam, bo nie wiedziałam nawet, czy to był gwałt. W końcu sama poszłam do jego mieszkania, byłam wyzywająco ubrana, całowałam się z nim i pozwoliłam włożyć sobie rękę pod bluzkę. Dopiero potem powiedziałam „nie”. Więc dawałam sygnały, że mam ochotę na seks…
Przykład Ani pokazuje, jak często nastolatki nie rozumieją niestety, czym jest gwałt. Warto więc wyjaśnić – gwałt to każdy stosunek seksualny, który odbył się mimo sprzeciwu po stronie jednego z uczestników. Jeżeli nawet dziewczyna ubrała się prowokująco, zachęcała do seksu, poszła do mieszkania mężczyzny, ale ostatecznie stwierdziła, że nie chce stosunku seksualnego, lecz została do niego przymuszona – to jest to gwałt.
Po gwałcie – trudne, lecz ważne działania
Jeśli zostałaś zgwałcona, powinnaś zrobić wszystko, co w twojej mocy, aby tylko nie dopuścić do tego, by sprawcy „uszło na sucho” to, co zrobił. Kroki, jakie trzeba wówczas podjąć, są niezwykle trudne, bolesne i zawstydzające, ale niestety konieczne.
- Poinformuj o wszystkim rodziców. Jeśli wolisz powiedzieć komuś innemu – to tak zrób, ale pamiętaj, że rodzice i tak się o tym dowiedzą. Nie martw się, że będą na ciebie źli, z pewnością tak nie będzie i zrobią wszystko, aby ci pomóc. Opowiedz rodzicom o wszystkim, nie ukrywając żadnych szczegółów.
- Zgłoś się do lekarza, który wykona obdukcję. Większość zgwałconych kobiet robi poważny błąd, który znacznie zmniejsza szanse na ujęcie sprawcy – to kierowanie swoich pierwszych kroków pod prysznic, zamiast do lekarza. To oczywiście zupełnie zrozumiałe, że upokorzona, obolała i zawstydzona dziewczyna pragnie przede wszystkim schować się przed światem i zmyć z siebie wspomnienie gwałtu. Niestety, wraz z wodą znika również ślad po sprawcy.
- Pamiętaj, że wizyta u lekarza to także sposób na uniknięcie ewentualnej ciąży – specjalista w każdym przypadku gwałtu przepisuje tabletki „po stosunku”, które działają do 72 godzin po nim, uniemożliwiając zapłodnienie.
- Zgłoś się na policję. Zabierz ze sobą osobę, której ufasz – będzie ci dużo raźniej. Postaraj się opowiedzieć o wszystkim, podając wszystkie szczegóły, jakie tylko pamiętasz. To niezwykle trudne zadanie, przy którym masz prawo płakać – nie musisz udawać, że jesteś silna. Pamiętaj, że taki krok jest niezwykle ważny i doprowadzi do tego, że sprawca twojego cierpienia poniesie odpowiednią karę – przypominaj sobie o tym za każdym razem, gdy najdą cię wątpliwości przed wizytą na policji.
- Poszukaj pomocy. Gwałt to zdarzenie, które może przełożyć się na całe twoje życie, dlatego potrzebujesz solidnego wsparcia i pomocy psychologa. Nie broń się przed terapią, nie odtrącaj też bliskich, którzy będą starali się ci pomóc.
Co możesz przeżywać?
Koszmar gwałtu nie kończy się wraz z obrzydliwym zdarzeniem, do którego zostaje zmuszona kobieta. Wkrótce po nim może dojść do pojawienia się stanów lękowych, depresji, niepewności. Możesz zacząć zastanawiać się nad tym, czy możesz jeszcze komuś zaufać, czy twoje życie ma jeszcze jakiś sens. Niektóre dziewczyny izolują się od otoczenia albo szukają pomocy w alkoholu bądź narkotykach. Wszystko dlatego, że gwałt to wydarzenie silnie traumatyczne, które druzgocze kondycję psychiczną.
Warto wspomnieć tu o zespole stresu pourazowego, który przydarza się większości zgwałconych kobiet. Jego objawami są trudności ze snem, wrażenie, że straszne wydarzenia znowu się dzieją, pojawianie się silnego lęku przed pozornie absurdalnymi drobiazgami (np. mężczyznami w czerwonych kurtkach, jeśli taką miał na sobie sprawca gwałtu). O wszystkich takich objawach koniecznie trzeba powiedzieć swojemu terapeucie.
Powrót do rzeczywistości
Czy jest szansa na to, by dziewczyna, która przeżyła gwałt, mogła kiedyś cieszyć się życiem? Oczywiście – ale tylko wówczas, gdy otrzyma odpowiednią pomoc. Dlatego pozwól sobie pomóc – zrób to dla siebie i uwierz, że jeszcze wszystko się ułoży.